Martin Koek

Flashback Martin Koek (1945)
Gepubliceerd 17 april 2006 in NB nr. 18 van jaargang 2005-2006

Beter laat dan nooit, is hier dan toch nog de “flashback” van Martin Koek. Het is geen Paasboodschap geworden, alhoewel hij er genoeg tijd voor heeft gekregen. Dan nu het verhaal.

Martin bij de start comp. 2005/06

Jeugd
Martin zag op 9 november 1945 het levenslicht in Amsterdam. En als zo velen van ons team in het roemruchte stadsdeel Oost. Ik woonde (zo gaat hij verder) van mijn 6e tot ongeveer mijn 12e jaar in de Reitzstraat, dit was een zijstraat van de Tugulaweg. In die tijd was het op straat nog erg stil. In onze straat en eigenlijk de hele buurt stond amper een auto. Dus hadden wij de ruimte om te spelen., wat door de jeugd ook veel werd gedaan. Elk seizoen had zo zijn favoriete spel, maar de jongens speelden meestal voetbal. Mijn vriendjes en ik speelden bijna elke dag voetbal. Wij voetbalden met allerlei soorten ballen, zoals tennisballen, grote en kleine voetballen (plastic) en zelfs met lekke ballen. De voetbalspelletjes bestonden o.a. uit:
Palen: iedere speler had een regenpijp of lantaarnpaal te verdedigen. Hieraan konden meerdere spelers meedoen. ( Red. betekent bij de Marine overigens iets anders)
Putten: deed je meestal met z’n tweeen. Iedere moest zijn eigen stoepput verdedigen. Het spel werd midden op de rijweg gespeeld.
Schooltijd
Na mijn 12e jaar zijn wij verhuisd naar de Pres. Steijnstraat, een verbindingsstraat met de Wibautstraat. We konden van ons huis uit het Amstelstation zien. Ik heb daar niet vaak meer gevoetbald, omdat de Middelbare school meer tijd verlangde. Ook op straat voetballen was gevaarlijker geworden. Er waren in de loop der tijd meer auto’s op de weg gekomen.

Lidmaatschap TOG 1961-1962.

Op mijn 17e ben ik naar TOG gegaan en heb me daar als lid aangemeld. Ik heb daar een paar jaar gevoetbald, totdat ik in dienst moest.
Diensttijd
Mijn diensttijd heb ik bij de Luchtmacht doorgebracht. Afdeling Verbindingen. (contacten onderhouden tussen meerdere groepen/eenheden) Na deze opleiding werd ik in Duitsland gelegerd, in Blomberg, bij de Geleide Wapens. Dit waren luchtdoelraketten. In mijn diensttijd heb ik niet veel aan voetballen gedaan. Ik heb daar in het Basketbalteam gespeeld van het kamp. Mijn diensttijd duurde 21 maanden en al met al een leuke tijd gehad. Ik had deze tijd niet willen missen.
Burgermaatschappij
Na mijn diensttijd keerde ik weer terug in de burgermaatschappij en ging weer werken bij Philips Duphar en daarna bij Gerlach. Hier leerde ik mijn toenmalige vrouw Wil kennen. Haar vader was leider bij een Zaterdagteam van UCO’66. Ik heb hier een paar jaar gespeeld. De broer van Wil speelde echter bij Ambon op zaterdag en haalde mij over om bij Ambon te komen spelen. Ik begon daar in het 2e van de Zaterdag. Een paar jaar later zijn de verenigingen Ambon en ODOS samengegaan. De nieuwe fusieclub heette Sc. Orient. De naam Orient werd gekozen uit meerdere voorgedragen namen, omdat beide verenigingen uit Amsterdam-Oost kwamen. Ik heb altijd in de Zaterdagselectie gespeeld, zowel in het 1e als later ook in het 2e elftal. Met het 1e en het 2e heb ik een kampioenschap meegemaakt.

Zaterdagkampioenschap 1975-1976.

Het waren mooie, leuke en succesvolle jaren. Tot mijn 45e heb ik altijd in de Zaterdagselectie gespeeld. De trainer heeft toen alle oudere spelers de wacht aangezegd en wij moesten zelf maar zien wat we verder gingen doen.

Elftalfoto 1981
Martin voorste rij , 4e van links

Er werd door trainer/vereniging zelfs geen moeite gedaan om ons voor de club te behouden. Gelukkig zijn enkele spelers zelf in de vereniging op zoek gegaan om bij een ander team onderdak te vinden.
 
(l) 1983 Martin rechts op foto   (r)Martin aan de bal. Beide foto’s spelmomenten
Sc.Orient-IBM, 30-04-83

Enkele zijn naar de Zondagselectie gegaan. Ik wilde liever op Zaterdag blijven spelen en heb mij bij de Veteranen gemeld. Ook toen kon men al uitbreiding gebruiken. Ik heb daar nooit spijt van gehad, ondanks dat er nooit een Kampioenschap werd behaald.
Jeugdleider
Mijn 1e zoon Mischa ging op zijn 5e voetballen bij de F-jes van Sc Orient. Ik ben van zijn team leider geworden. Het was een hele mooie tijd om met de jeugd op te trekken. Het was een hecht team, ook wat de ouders aanging. Zij waren bij alle wedstrijden aanwezig en moedigden onze jongens aan.

Martin als leider D3, 1983-1984

Er is nooit onenigheid geweest tussen de jongens en/of ouders. Iedereen droeg al die jaren zijn steentje bij. Er was een moment, dat het team uiteen dreigde te vallen. De jongens zagen andere teams in mooie eenheidstenues met reclame erop spelen. Dat wilden deze jongens natuurlijk ook, zo’n “cool” tenue. Dus was het mijn taak om voor een sponsor te zorgen. Na lang zoeken en vragen ben ik uiteindelijk met Cees van Amsterdam (onze ex-veteraan) tot zaken gekomen en bood hij ons aan het hele team nieuw aan te kleden. Op het tenue natuurlijk de naam van onze sponsor, Cees van Amterdam. De jongens waren apetrots op hun nieuwe tenue. Iedereen bleef en zo kon het team ongewijzigd verder spelen en nog vele Kampioenschappen behalen. De kern van dit team is altijd bij elkaar gebleven vanaf de F-jes tot en met de A-tjes. Toen het team de A-status had bereikt, heb ik het leiderschap neergelegd. Het was een leuke tijd, ondanks dat er veel van je wordt verlangd.
Biljarten
Verder ben ik nog gaan Biljarten bij Orient/Nieuwendan, zoals ook enkele andere veteranen. Er wordt eens per week gespeeld op twee avonden. Het is er altijd gezellig. Misschien zijn er nog meer veteranen, die een ander balletje willen laten rollen. Ook de Biljartafdeling kan nog enkele spelers gebruiken.

Martin Koek.

Martin, namens de vet. 2, bedankt voor je verhaal.