Cees van Amsterdam

Flashback Cees van Amsterdam (1948)
Gepubliceerd 20 februari 2006 in NB nr. 14 van jaargang 2005-2006

Hierbij de “Flashback” over mijn voetballoopbaan. Ik ben geboren op 7 februari 1948 in de Oosterparkbuurt te Amsterdam-oost. Met de bal, zoals ze dat ook wel plegen te zeggen.

Op jeugdkamp in Valkeveen.
Cees voorste rij 3e v.l met bal

Het begin
Op vijfjarige leeftijd speelde ik al dagelijks in het straatelftal van de 2e Oosterparkstraat op het landje van de Wibautstraat, waar later het Paroolgebouw is gebouwd.
Menige wedstrijden werden daar op het scherp van de snede gespeeld tegen andere straatteams. Later, spelend voor ODOS, DJK & Meerboys, ben ik nog veel van deze straatvoetballers tegengekomen.
Jeugdperiode
Op 10 jarige leeftijd mocht ik lid worden van een vereniging en dat werd, omdat mijn vader daar speelde, Odos, waar ik vooral in de jeugd heb gespeeld. Toen stond daar ook al “Tante Tonnie” (mevr. Henzen) achter de bar. Wat me is bijgebleven uit die tijd, zijn de fietstochten naar de uitwedstrijden o.a. naar Abekewalda in Weesp en niet te vergeten de kampioenswedstrijd tegen de Meer waar ik in de laatste minuut de winnende treffer op de schoen had. Alleen voor de keeper aangekomen nam de spanning toe en werden de zenuwen mij de baas. Je vader en moeder langs de kant “”je kent dat wel” en zo meer ouders die op je rekenden. Het resultaat was, dat ik recht in de handen van de keeper schoot, die gewoon was blijven staan. De bloemen die klaar stonden gingen naar de Meer en voor ons was een tikkeltje nazorg nodig.
Bijna senior
Op mijn zestiende ben ik overgestapt naar het toen nog in de eerste klasse van de KNVB uitkomende JOS, welke werd getraind door Rinus Michels en speelde daar in de B1 en A1 regionale jeugd Daar ben ik met het 3e nog kampioen geworden in de reserve klasse van de KNVB. Op mijn achtiende verjaardag verhuisden wij naar Amsterdam noord.
Militaire dienst
In die periode werd ik ook opgeroepen voor de militaire dienstplicht en moest opkomen in Bergen op Zoom. Daar kreeg ik in 4 maanden tijd een rijopleiding voor een 3 en 6 tonnerrijbewijs.

Militair elftal.

In mijn diensttijd heb ik veel tijd gekregen, om mijn hobby uit te oefenen. Drie maal per week trainen voor het plaatselijk militaire elftal en de nodige wedstrijden met dit team.
Seniorentijd
Na mijn diensttijd en de verhuizing
met mijn gezin, vrouw en twee kinderen naar Oostzaan ben ik gaan voetballen bij Rood Wit-A, spelende naast DWG en KMVZ.
Rood Wit-A speelde toen in tweede klasse van de KNVB. Daar heb ik een mooie tijd meegemaakt op het hoogste amateurs niveau. Kampioen 2e klasse, kampioen en promotie via de zesde plaats naar de Hoofdklasse

Rood Wit-A periode.
Cees voorste rij 2e van links.
En het eerste jaar gelijk kampioen van de hoofdklasse met zowel uit als thuis veel supporters langs de kant. 4000 supporters was thuis een normale zaak en bij uitwedstrijden 4 bussen vol supporters en een spelersbus. Door problemen met de trainer die aankondigde nog een jaar te blijven ben ik teruggegaan naar mijn oude liefde, Odos. Odos was inmiddels samengegaan met Ambon en speelde onder de nieuwe naam Sc.Orient in de 4e klasse KNVB en bouwde aan een nieuw elftal en prachtig clubhuis.

Spelmoment (Cees 3e v.l.)
S.C. Orient 1- TOB 1

Samen met nog een paar Roodwitters o.a. Hennie Vriens, Winfried busker en Robbie Vos kwamen wij bij een goede groep en werden we het tweede jaar kampioen en promoveerden
naar de 3e klasse KNVB. Jammer dat er toen 6 spelers weggingen, anders hadden we met die groep zeker naar de 2e klasse kunnen promoveren.
Ik heb tot me 38e met genoegen in het 1e elftal gespeeld en ben na wat selectiewedstrijden toegelaten om te komen spelen bij Het Veteranenteam van Sc. Orient.

Afscheidswedstrijd zondag 1, S.C. Orient 1986.
Cees op de schouders bij (v.l.n.r.) Edwin van Horn, Dennis Grishaver & George v/d Pijl.

Veteranenperiode
Oude namen van toen o.a. Aad en Jan Boekhout, Jaap Dol, Hans Vlietman en vele andere grootheden waren ineens mijn medespelers, waarvan nu nog spelen Hans van Horn, Ben Ridder, Ton Breuren, Gerrit Notenbomer en Flip Jonker. Veelal gespeeld voor het kampioenschap, maar altijd zat er een ploeg bij die te sterk bleek, dus vooral tweede plaatsen gehaald. Maar het plezier was er niet minder om. Spraakmakend waren de toernooien bij Leek en de logeerpartijen

Leek 1990
Staand v.l.n.r. Chris v/d Berg, Bertus Kramer, Nicole van Horn, Hans van Horn, Hans Vlietman, Ton Breuren, Gerrit Notenbomer, supporter v.v.Leek, Joop Rolvink, supporter v.v. Leek & Ton Okhuijsen.Voorste rij v.l.n.r. Martin Koek, Bea Hartkamp (V.V. Leek) Willem Lindenberg (met sigarendoos van Ton O), Marja Wardenier (V.V. Leek) Flip Jonker, Ko Rensink, Cees van Amsterdam & Bea Venema (V.V. Leek
wat later resulteerde in het veteranenweekend. Ook het toernooi bij Rood Wit-A, waarbij wij met viermaal 0-0 de finale haalden en na 0-0 met strafschoppen wonnen. Veel nieuwe namen zijn verschenen en weer weggegaan o.a. Principaal (met dochter?) Hans Vlietman, Boike Hog Renking, Willem Lindenberg en vele andere, waarvan de namen mij zijn ontschoten. Maar ieder paste altijd in de groep. Ik zelf heb met veel plezier bij dit team gevoetbald tot een hamstringblessure op een toernooi bij DCG, een einde maakte aan mijn voetbalcarriere. Nog wel een paar jaar geprobeerd maar 6 a 7 wedstrijden per seizoen was net haalbaar, Toen maar vaste supporter geworden bij thuiswedstrijden en gaan tennissen bij Kadoelen op de zaterdagmorgen met mijn zoon.
Ben wel van mening dat het een enorme voldoening geeft, om van deze groep deel te hebben mogen uitmaken. En nog steeds.

Met vriendelijke groet,

Cees, Februari 2006.

Cees, bedankt voor je boeiend verhaal.